497 research outputs found

    Vaca Muerta y algo más: reservorios no convencionales de petróleo

    Get PDF
    En el último lustro, una de las novedades del sector energético que capturaron la atención de los medios y, por extensión, del público fue la constatación de que existen muy importantes reservorios no convencionales de petróleo y gas en Neuquén, y más concretamente en la formación geológica Vaca Muerta. Esto llevó a un sinfín de especulaciones políticas y económicas sobre las consecuencias que se derivarían, no solo para el mercado interno de energía en el que la demanda supera la producción interna y desde 2006 el país es importador neto sino, también, para la región, para la economía nacional e incluso para el lugar que ocupa la Argentina entre los productores mundiales de petróleo y gas.Fil: Pazos, Pablo Jose. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; Argentin

    Design of monitoring applications and prediction of key industrial metrics: IIoT + AI

    Get PDF
    The global industry has suffered deep changes in the last years because of the successful development and integration of new technologies. Industry 4.0 has emerged as a new standard for achieving efficiency and improving processes. Among the technologies used in Industry 4.0, Internet of Things applied to industry (IIoT) enable real-time, intelligent, and autonomous access, collection, analysis, communications, and exchange of process, product and/or service information, within the industrial environment, so as to optimize overall production value. Because of its importance, in this project, a methodology for extracting, analyzing and using the data gathered by IIoT devices is proposed in order to extract meaningful information and to predict industrial key metrics with Artificial Intelligence. In addition, for the complete validation of the proposed methodology, a practical implementation of all the mentioned aspects is carried out by developing a study of the industrial process in the wastewater treatment field using the data collected by an Industrial Internet of Things infrastructure and modelling key time series metrics, such as total organic carbon (TOC) and carbon removal performance (CRP) by using Machine Learning models XGBOOST Regressor, Multi-Layer Perceptron (MLP) Regressor and Support Vector Regressor (SVR) to implement a dashboard with an operational panel and a decision-making panel that helps anticipate possible deviations in the performance of the industrial process

    All post- Cambrian ichnospecies of Psammichnites Torell, 1870 belong to Olivellites Fenton and Fenton, 1937a

    Get PDF
    The ichnogenus Psammichnites herein restricted to Psammichnites gigas is based on comparison of morphology, feeding behaviour, contrast between the burrows and the host rock and possible producers. The record of siphonal activity as a “snorkel device” is discussed. The diagnosis of the ichnogenus Olivellites now is amended and includes all the records of Psammichnites in the post-Cambrian. Olivellites is now documented in successions other than the classical tidal flat deposits facies of the Carboniferous of the USA. We propose that the producer of Olivellites was an animal with capacity for displacement to different shallow infaunal levels for different feeding strategies. An interpretation of detritus feeding behavior with sediment displacement (pasichnia) is favoured here. The producer of Olivellites was likely to have been a bivalved mollusc that evolved after the Late Ordovician mass extinction. It was euryhaline and lived in a broad bathymetric range, and is recorded in temperate to glacially related successions. The material of Olivellites implexus from western Argentina is the youngest record of the ichnogegenus from Western Gondwana.Fil: Pazos, Pablo Jose. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; ArgentinaFil: Gutiérrez, Carolina. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; Argentin

    Seaside walk between Ares and surroundig beaches.

    Get PDF
    El presente proyecto surge de la idea de dotar a la zona de una senda peatonal que dé acceso a la playa de Barrosa, Estacas y Centeás a los habitantes de Ares. En el terreno por donde se pretende trazar el eje existe en la actualidad un camino de tierra creado por el continuo paso del hombre, no apto para personas con movilidad reducida, sillas de ruedas o carros de bebé; debido a las fuertes pendientes en determinados tramos, la estrechez del mismo y su mal estado de conservación. Las ya mencionadas playas soportan una ocupación moderada en los meses estivales. No obstante, carecen de zona alguna de aparcamiento, lo que es imprescindible para evitar el estacionamiento de vehículos en los márgenes de las estrechas carreteras de acceso. Como ya se ha comentado, la red de comunicación peatonal es prácticamente inexistente. Las carreteras secundarias que unen Ares con las playas del entorno cuentan con tramos en mal estado de conservación, que unido a tramos de visibilidad reducida y a la falta de arcenes, suponen un evidente riesgo de atropello de los peatones u otros usuarios. El proyecto se compone de una senda de peatonal de 2 metros de ancho que discurre paralelo a la costa. El pavimento escogido tiene una base de zahorra y acabado en material granular aripaq para interferir lo menos posible en el entorno.Traballo fin de grao (UDC.ETSECCP). Tecnoloxía da Enxeñaría Civil. Curso 2015/201

    Valor de los planos ecocardiográficos no apicales en la reclasificación al alza de la estenosis aórtica

    Get PDF
    Programa Oficial de Doutoramento en Ciencias da Saúde. 5007V01[Resumen] Propósito. Objetivo primario: determinar el valor de los planos ecocardiográficos no apicales (PNA; paraesternal derecho (PED), subcostal (SC) y supraesternal (SE) en la reclasificación al alza de la estenosis aórtica (EA) graduada desde el plano apical 5 cámaras (API5c). Objetivos secundarios: a) analizar la factibilidad y reproducibilidad de la cuantificación de la EA mediante los PNA, b) evaluar la relevancia pronóstica de la reclasificación al alza de la EA a través de los PNA. Métodos. Se reclutaron prospectivamente 269 pacientes con EA (edad media 76±9 años, 44% mujeres) a los que se realizó una valoración ecocardiográfica de la estenosis desde los planos API5c y PNA. Tras el ecocardiograma los pacientes fueron seguidos a través de la revisión de la historia clínica electrónica y mediante entrevistas telefónicas cuando se consideró necesario. Resultados. La factibilidad de la gradación de la EA desde los PNA fue la siguiente: PED 78%, SC 81% y SE 56% (SC vs SE, p=0,009). Las reclasificaciones al alza por los PNA de acuerdo a criterios de velocidad máxima, gradiente medio, área y área indexada fueron del 24%, 17%, 24% y 22%, respectivamente (p<0,0001). De acuerdo a criterios de gravedad, se observaron las siguientes gradaciones al alza con el estudio mediante los PNA: de EA no grave a EA grave 19%, de EA grave de bajo gradiente a EA grave de alto gradiente 23% y de EA no crítica a EA crítica 3% (p<0,0001). Las tasas de eventos cardíacos mayores observadas a 4 años de seguimiento fueron: en las EA no graves 41%, en las EA graves en los PNA 67%, en las EA graves en el plano API5c 68% y en las EA graves en los planos API5c y PNA 80% (p<0,001). La reproducibilidad de la cuantificación de la EA desde los PNA fue de aceptable a excelente (coeficientes de correlación intraclase: PED=0,61, SC=0,92, SE=0,44). Conclusión. La evaluación de la AS desde los PNA es factible, reproducible y aporta valor adicional al estudio desde el plano API5c por lo que su uso es recomendable.[Resumo] Propósito. Obxectivo principal: determinar o valor dos planos ecocardiográficos non apicais (PNA; parasternal dereito (PED), subcostal (SC) e suprasternal (SE) na reclasificación ascendente da estenose aórtica (EA) graduada a partir do plano apical 5 cámaras (API5c). Obxectivos secundarios: a) analizar a factibilidade e reproducibilidade da gradación da EA mediante PNA, b) avaliar a relevancia prognóstica da reclasificación ascendente da EA a través dos PNA. Métodos. Recrutáronse prospectivamente 269 doentes con EA (idade media 76±9 anos, 44% mulleres) ós que se someteu a unha valoración ecocardiográfica da estenose dende os planos API5c e PNA. Despois do ecocardiograma os doentes foron seguidos a través da revisión das historia clínicas electrónicas e mediante entrevistas telefónicas cando se considerou necesario. Resultados. A factibilidade da gradación da EA dende PNA foi a seguinte: PED 78%, SC 81% e SE 56% (SC vs SE, p=0,009). As reclasificación ascendentes polos PNA de acordo a criterios de velocidade máxima, gradiente medio, área y área indexada foron do 24%, 17%, 24% e 22% respectivamente (p<0,0001). De acordo os criterios de gravidade observáronse as seguintes reclasificacións co estudo mediante os PNA: de EA non grave a EA grave 19%, de EA grave de baixo gradiente a EA grave de alto gradiente 23% e de EA non crítica AE crítica 3% (p<0,0001). As taxas de eventos cardíacos maiores observadas ós 4 anos de seguimento foron: nas EA non graves 41%, nas EA graves nos PNA 67%, nas EA graves no plano API5c 68% e nas EA graves nos planos API5c e PNA 80% (p<0,001). A reproducibilidade da cuantificación da EA dende os PNA foi de aceptable a excelente (coeficientes de correlación intraclase: PED=0,61, SC=0,92, SE=0,44) Conclusión. A avaliación da EA dende os PNA é factible, reproducible e proporciona un valor adicional ó estudo desde API5c polo que se recomenda o seu uso.[Abstract] Purpose. Primary objective: to determinate the value of non-apical views (right parasternal; RPV, subcostal; SCV and suprasternal notch; SSNV) in the up-grading of patients with aortic stenosis (AS) initially evaluated from apical 5 chamber view (A5CV). Secondary objectives: a) to investigate the feasibility and reproducibility of non-apical views AS appraisal, b) to assess the prognostic relevance of the aforementioned reclassification. Methods. We designed an observational study that included 269 patients (mean age 76±9 years, 44% females) with AS recruited prospectively in whom the stenosis was graded by echocardiography from A5CV and non-apical view. Follow-up was performed by review of medical records and telephone interviews when considered necessary. Results. Feasibility AS assessment from RPV, SCV and SSNV was 78%, 81% and 56%, respectively (SCV vs SSNV, p=0.009). AS were up-graded from non-apical views according to maximal velocity, mean gradient, area and indexed area by 24%, 17%, 24% and 22%, respectively (p<0.0001). Non-apical views reclassified from non-severe to severe AS, from low gradient severe to high gradient severe AS and from non-critical to critical AS 19%, 23% and 3% of cases (p<0.0001). The 4-years hard cardiac events rate was 41% in patients with non-severe AS, 67% in patients with severe AS from non-apical views, 68% in patients with severe AS from A5CV and 80% in patients with severe AS from A5CV and non-apical views (p<0.001). Reproducibility of AS evaluation from non-apical views was fair to excellent (intraclass correlation coefficients: SSNV=0.44, RPV=0.61, SCV=0.92). Conclusion. Assessment of AS from non-apical views is feasible, reproducible and valuable over A5CV so its use is encouraged

    Ichnological synthesis of the marine units of the Neuquén Basin, new data and future perspectives

    Get PDF
    En este trabajo se realiza una síntesis icnológica de las unidades marinas de la cuenca Neuquina teniendo en cuenta el marco estratigráfico de los hallazgos, se presentan nuevos datos y se mencionan aquellos aspectos aún no abordados. Los registros más antiguos han sido documentados en el Jurásico y contienen icnotaxones ( Lapispira) que han sido descriptos por primera vez para Sudamérica en facies de plataforma. Otros constituyen un muy buen ejemplo de trazas bien preservadas en depósitos deltaicos jurásicos de la Formación Lajas, con influencia mareal. Allí, el registro incluye Asterosoma, Asteriacites, Dactyloidites, Diplocraterion, Gyrochorte, Palaeophycus, Polykladichnus, Schaubcilindrichnus, Siphonichnus, Thalassinoides, Teichichnus y trazas poco frecuentes en ambien- tes marinos someros como Helminthorhaphe y rizolitos, entre otras, indicativas de un complejo engranaje de facies. Los carbonatos jurásicos de la Formación La Manga contienen tempestitas con Dactyloidites, Gyrochorte, Jamerosonichnites y Thalassinoides, en Bardas Blancas. El registro icnológico del Cretácico Inferior se halla documentado en las Formaciones Mulichinco y Agrio. En la primera los icnofósiles aparecen en la zona de Vega de Escalone y comprenden Asteriacites, Lockeia, Ophiomorpha, Gyrochorte y posiblemente Bergaueria. En la Formación Agrio, tanto en Bajada del Agrio (localidad tipo) como en otras localidades dispersas en la cuenca aparecen icnofósiles tales como Gyrochorte, Ophiomorpha, Thalassinoides y Teichichnus Nuevo material proveniente de ambas unidades incluye scratchs subácueos o de arrastre de vertebrados (Characichnos?) provenientes de las localidades de Vega de Escalone y Puerta Curaco. Las trazas de locomoción de artrópodos incluyen formas con apéndices diferenciados (Diplichnites?) e indiferenciados. En la Formación Agrio se reconocieron huellas tridáctilas de terópodos en el anticlinal cerro Rayoso, que confirman exposición subaérea en una zona hasta el presente interpretada como cercana al depocentro de la cuenca. En Mina La Continental se han documentado trazas complejas atribuibles a bivalvos tellínidos asignables a Hillichnus. En la mencionada localidad, aparecen huellas de terópodos. Éstas, como las de tellínidos anteceden el registro de fósiles corpóreos, que marcan condiciones de somerización extrema hasta exposición subaérea, lo que muestra claramente el valor de los estudios icnológicos en las interpretaciones paleoambientales, particularmente en sucesiones donde otros tipos de fósiles se hallan ausentes. Quedan numerosos intervalos marinos y unidades que aún no han sido estudiados, pero sin duda uno de los más interesantes se halla en la Formación Molles de naturaleza turbidítica o hiperpícnica, de la que no se conocen datos icnológicos. Del mismo modo son casi inexistentes los estudios de bioerosión y registros de trazas producidas por la meiofauna. Por todo ello, el conocimiento icnológico de los intervalos marinos de la cuenca Neuquina está en su infancia, si se lo compara con estudios paleontológicos de tipo bioestratigráfico, sedimentológicos o de rutina en la industria del petróleo tanto en afloramiento como en coronas.In this paper the ichnology of the marine intervals of the Neuquén Basin is reviewed, taking into account an stratigraphic framework and discussing previous works on ichnology that contain some ichnogenus (Lapispira) that are firstly documented in South America in Jurassic rocks of the Río Atuel area, and other ichnogenera that constitute well preserved records in the Jurassic tidal influenced deltas of the Lajas Formation. The trace fossil record includes Asterosoma, Asteriacites, Dactyloidites, Diplocraterion, Gyrochorte, Palaeophycus, Polykladichnus, Schaubcilindrichnus, Siphonichnus, Thalassinoides, Teichichnus and rare traces in shallow marine deposits like Helmin-thorhaphe and root traces indicative of a very complex facies scheme. A special mention deserves the traces from the carbonates of the La Manga Formation at Bardas Blancas, that contain ichnogenera like Dactyloidites, Gyrochorte, Jamerosonichnites and Thalassinoides recorded in tempestites. The Lower Cretaceous record documented in the Mulichinco and Agrio Formation is composed of Asteriacites, Gyrochorte, Lockeia, Ophiomorpha, and possibly Bergaueria, documented in the Mulichinco Formation at Vega de Escalone locality. Other ichnofossils described in the Agrio Formation are Gyrochorte, Ophiomorpha, Thalassinoides, Teichichnus among others of dubious assignation recorded at Bajada del Agrio and other areas of the basin. New material coming from both units includes subaqueous vertebrate scratchs (Characichnos?) both from Vega de Escalone and Puerta Curaco. Arthropod trackways include both some with differentiated (Diplichnites?) and other specimen with undifferentiated appendages. In the case of the Agrio Formation at Cerro Rayoso, teropod tracks are indicatives of subaerial exposure in sections expected to be fully marine. Complex traces assigned to Hillichnus produced by tellinacean bivalves are the only record of such bivalves in the basin. Those ichnogenera are good examples that precede body fossil records and along with the scratch marks suggest very shallow and occasional subaerial exposition in areas of the basin unexpected according to paleogeographic maps. Finally a brief analysis of the further work in the turbidites of the Molles Formation or the exploration of bioerosion and meiofauna records suggest that the knowledge about the ichnology of the Neuquén Basin is in its infancy if it is compared with the stratigraphic, paleontologic (biostratigraphic) and sedimentologic studies and also remains unexplored related to changes in permeability of reservoirs of bioturbated deposits documented from cores.Fil: Pazos, Pablo Jose. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; Argentin

    Identification of the mutational profile associated with somatic hypermutation of Kappa light chains in CLL

    Get PDF
    Traballo Fin de Grao en Medicina. Curso 2020-2021La Leucemia Linfática Crónica es una enfermedad con una heterogeneidad clínica importante. La mayor parte de los pacientes son asintomáticos al diagnóstico, y el tratamiento se reserva para aquellos casos de progresión de la enfermedad, cuando aparecen síntomas. La terapia en estos estadios puede no lograr la remisión completa dadas las características de la neoplasia. Diferentes estudios han avanzado en la búsqueda de marcadores pronósticos asociados a la evolución del trastorno, todo con el objetivo de definir aquellos pacientes que van a necesitar un tratamiento precoz, y de esta forma aumentar la supervivencia global de los mismos. Ante la gran cantidad de factores pronósticos establecidos en los últimos años, resulta lógico pensar que todavía nos encontramos lejos de una caracterización eficaz de estos grupos. En el presente estudio intentamos caracterizar mejor los grupos pronósticos de un estudio previo, encontrando diferencias significativas en los genes entre los diferentes grupos pronósticos propuestos, en especial NOTCH1. Este último nos ha permitido definir mejor los grupos intermedios, siendo necesarios análisis en investigaciones futuras para aclarar si esta diferencia tiene utilidad clínicaA Leucemia Linfática Crónica é unha enfermedade cunha heteroxeneidade clínica importante. A meirande parte dos pacientes son asintomáticos ao diagnóstico, e o tratamento resérvase para aqueles casos de progresión da enfermidade, cando aparece sintomatoloxía. A terapia nestes estadios pode non acadar a remisión completa tendo en conta as características da neoplasia. Diferentes estudos avanzaron na búsqueda de marcadores pronósticos asociados á evolución do trastorno, todo co obxectivo de definir aqueles pacientes que van a necesitar un tratamento precoz, e de esta forma aumentar a supervivencia global dos mesmos. Ante a grande cantidade de factores pronósticos establecidos nos últimos anos, resulta lóxico pensar que aínda nos atopamos lonxe dunha caracterización eficaz destes grupos. No presente estudo intentamos caracterizar mellor os grupos pronósticos dun estudo previo, atopando diferenzas significativas nos xenes entre os diferentes grupos pronósticos propostos, en especial NOTCH1. Este último permitiunos definir mellor os grupos intermedios, sendo necesarios análisis en investigacións futuras para clarexar se esta diferenza ten utilidade clínicaChronic Lymphocytic Leukemia is a disease with quite an important clinical heterogeneity. The majority of patients are asymptomatic upon diagnosis, and treatment is reserved to those cases with disease progression, just when symptoms appear. Therapy in these stages may not accomplish complete remission, taking tumor characteristics into account. Different studies have shed some light on the search of prognostic markers associated to the evolution of the disorder, with the aim to define those patients who will need an early therapy, and to increase their overall survival. Having all these prognostic factors in mind, it is expected to assume that we are far from a definitive classification of these groups. In this study we tried to characterize better the prognostic groups from a previous study. We found significative differences between the prognostic groups proposed, using distinct genes to compare this differences. NOTCH1 stands out the most, allowing us to define the intermediate groups better, and needing more studies in the near future to clarify wether these differences have clinical utilit

    Ofiuroideos del Cretácico Inferior de Patagonia: primer registro fósil articulado para el Mesozoico de América del Sur

    Get PDF
    The first articulated remains of ophiuroids for the Mesozoic of South America are described from the Lower Cretaceous of Neuquén Basin, Argentina. The taxonomic analysis allows the assignment of the material described herein to the extinct genus Ophiopetra. The specimens belong to a new species, but considering the poor preservation, a new name is not introduced, as it would be based on an incomplete diagnosis. Certain characteristics (e.g., the diameter of the disc, the width/height ratio of the vertebrae) suggest that these ophiuroids are paedomorphic specimens. In light of the latest classification of the Ophiuroidea, and new insights on the spine articulation microstructure of Ophiopetra lithographica presented herein, a transfer of Ophiopetra to the family Ophionereididae within the order Amphilepidida is proposed. This material expands the palaeogeographic record of this genus, since it represents the first remains of Ophiopetra described in the Southern Hemisphere. It is also the first Cretaceous record of the genus worldwide.Fil: Fernández, Diana Elizabeth. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; Argentina. Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Departamento de Ciencias Geológicas; ArgentinaFil: Giachetti, Luciana María. Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Departamento de Ciencias Geológicas; ArgentinaFil: Stöhr, Sabine. Swedish Museum of Natural History; SueciaFil: Thuy, Ben. Natural History Museum Luxembourg; LuxemburgoFil: Perez, Damián. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Parque Centenario. Museo Argentino de Ciencias Naturales “Bernardino Rivadavia”; ArgentinaFil: Comerio, Marcos. Provincia de Buenos Aires. Gobernación. Comisión de Investigaciones Científicas. Centro de Tecnología de Recursos Minerales y Cerámica. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - La Plata. Centro de Tecnología de Recursos Minerales y Cerámica; ArgentinaFil: Pazos, Pablo Jose. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; Argentin

    Effect of surface treatments on the fatigue life of titanium for biomedical applications

    Get PDF
    Many surface treatments that are used in cementless and endosseous implants modify the topography and the roughness to increase the implant-bone contact area and thus favor bio-mechanical anchorage, shortening the period of osseointegration. Nevertheless, the effects that the surface treatments can have on the fatigue life of the material are not generally considered. In this sense, the superficial condition of the component is one of the features that affect the fatigue strength, specially the fatigue crack nucleation. The fatigue behaviour of annealed commercially pure titanium grade 4 was studied. The surface treatments used were acid etching, shot blasting and a dual treatment of blasting + acid etching. An as-machined surface condition was used as a reference. Topography, roughness, surface defects, microstructural changes and residual stresses were characterized in each case. Rotating-bending fatigue tests of each surface condition were conducted at room temperature with a frequency of 33 Hz. S-N curves and Basquin equations were obtained based on the results of these tests. Tested samples were also characterized to evaluate fatigue damage. The acid etching decreases the fatigue endurance, while the blasting and blasting + acid etching treatments showed a similar behaviour with respect to the reference condition. For acid etching, the modifications introduced (stress raisers) contributed to accelerate the nucleation of cracks. On the other hand, the treatments with a blasting stage besides generating stress raisers, introduced compressive residual stresses and superficial plastic deformation that tend to improve the fatigue endurance of the material.Fil: Pazos, Leonardo Martín. Instituto Nacional de Tecnología Industrial; ArgentinaFil: Corengia, Pablo A.. Instituto Nacional de Tecnología Industrial; Argentina. INASMET; EspañaFil: Svoboda, Hernán Gabriel. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Houssay. Instituto de Tecnologías y Ciencias de la Ingeniería "Hilario Fernández Long". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ingeniería. Instituto de Tecnologías y Ciencias de la Ingeniería "Hilario Fernández Long"; Argentin

    Analysis of substrate variations related to dinosaur track preservation from the Aguada de Tuco area, Candeleros Formation (Cenomanian), Neuquén Basin, Argentina

    Get PDF
    Fossil tracks provide direct information of the activity of a trackmaker during the interaction with the substrate. Track morphology can exhibit differences as a response to changes in substrate physical parameters like humidity, grain-size and sediment composition, as well as response to the limb dynamics and foot anatomy of the trackmaker. Recently, several dinosaur tracks with different preservational variants were found in a tracksite under study of the Candeleros Formation (Aguada de Tuco). An unusual narrow-gauge sauropod trackway preserved in fine-grained sandstones from floodplain deposits was documented. Each left track shows bulky and high (vertical) rims, significantly larger than the right ones. Thus a different substrate property between them is envisaged. These bulky rims also show well-preserved and non-deformed ripples on the top, suggesting a moist underlying substrate but with a dried or stabilised top that was only displaced upward during the track formation. The same stratigraphic surface contains a set of three extended tridactyl trackways, deeply impressed with no variation in the morphology of each track. In consequence no changes in substrate properties are interpreted between them. However, some discontinuous and shallow sauropod tracks were produced before the tridactyl trackways as they are overimprinted. Interestingly, 10 m apart a cluster of theropod trackways exhibit larger and shallower tracks than the previous one, which indicate a more consistent substrate, considering that they correspond to larger producers in the last case. In conclusion, the general track morphology is mainly conditioned by changes in substrate consistency over time in the same area.Fil: Heredia, Arturo Miguel. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; ArgentinaFil: Pazos, Pablo Jose. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Ciudad Universitaria. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber". Universidad de Buenos Aires. Facultad de Ciencias Exactas y Naturales. Instituto de Estudios Andinos "Don Pablo Groeber"; ArgentinaFil: Díaz Martínez, Ignacio. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - Patagonia Norte. Instituto de Investigación en Paleobiología y Geología; ArgentinaReunión de Comunicaciones de la Asociación Paleontológica ArgentinaPuerto MadrynArgentinaAsociación Paleontológica Argentin
    corecore